De tijd na een rustperiode

Na een rust periode van 2 weken heb ik weer rustig mijn trainingen hervat en werd meteen 3e bij de Zandenplasloop in een tijd van 34.13. Mentaal klopte het gewoon net niet om onder de 34 minuten te lopen maar een maand na de marathon hoef je dat ook niet te verwachten. Tot eind november, begin december heb ik veel aan mijn snelheid gedaan om dat later om te kunnen zetten naar een snellere tijd op de 10 km.
Op 10 december stond ik dan ook aan de start met een deelnemersveld waar je “u” tegen zegt o.a. Jeroen van Damme (meerdere keren kampioen van Nederland op diverse afstanden), Wilfred Verhagen, Thijmen Schouten en Jay Sauer deden mee. De eerste kilometer ben ik met hun mee gegaan (1e kilometer liep ik in 3.05) al ging me dit echt veel te hard. Langzaam verloor ik terrein door de snelle opening. In de loop van de race speelde mijn knie op, waar ik afgelopen week last van had gekregen en had daarnaast last van een stijve rechter achillespees toen we een brug op liepen

. Ik heb het daarom laten lopen omdat ik toch niet voor het podium kon gaan. Ik finishte in 35.06.
Ik voel momenteel dat ik vreselijk snel en makkelijk loop tijdens de interval trainingen maar dat ik zwaar te kort kom in tempo hardheid. Komende tijd gaan mijn trainingen in het teken staan van snelheid en wedstrijden om de hardheid te verbeteren, wat moet resulteren in dikke PR’s op de korte afstanden. Ik zit er zelf er aan te denken om een voorjaar marathon over te slaan. Dan kan ik een goed baanseizoen draaien om uiteindelijk met een goede voorbereiding een snelle tijd richting de 2.30 te klokken tijdens de marathon in Eindhoven. Komende 2 maanden verwacht ik nog niets qua resultaten en PR’s maar in het voorjaar op het NK halve marathon in Venlo zal ik er zeker staan.
De avond na de wedstrijd op 10 december stond ik nog op het podium bij de sportverkiezingen van Zeewolde. Uiteindelijk ben ik niet de sportman van het jaar geworden. Een uitstekend jonge man op skeelers met vele NK prijzen was mij voor maar het was een genot om er te zijn. Vooral de aanstormende sport talenten in Zeewolde zijn veel belovend!

JAAH Super Marathon gelopen!!!! 2.35.59

De afgelopen maanden stond alles in het teken van de marathon van Amsterdam. Hier is 4 jaar geleden ook mijn loopcarrière begonnen! Na zeer goede trainingsweken maar met mindere 10 km wedstrijden (en niet allemaal vol uit gelopen) stond ik toch een beetje bang aan de start. Na het eerste kilometer punt liet mijn hartslagband los en ik liep daar tot kilometer 2 mee te stoeien. Ondertussen had ik wat gelletjes weggegooid die ik er aan bevestigd had zodat hij beter bleef zitten.
Voordat ik het wist kwam ik het 5 km punt door in 18.09, oei dit was iets te hard en liep hierdoor op het schema 2.32 a 2.33.
Het groepje waar ik mee liep, een man of 5 zakte steeds een beetje in en na wat gesprekken schenen ze ver boven hun kunnen te lopen of het was hun marathon debuut.
Shit, dacht ik dit moet ik niet hebben! Het 10 km punt kwam ik door in 36.30 en mijn benen voelde al wat vermoeid aan! Tussen kilometerpunt 10 en 15 heb ik bewust wat rustiger aan gedaan en heb ik gelukkig wat gelletjes aan kunnen pakken van mijn broertje en vrouw.
Bij kilometer 15 kwam er een groepje langs die heel strak op het schema 2.35 liep.
Ik besloot om aan te haken terwijl mijn benen steeds vermoeider aan voelden dan toen ik in Rotterdam liep en vroeg me hierdoor af wanneer ik ging instorten (?).
Na 25 kilometer voelde mijn benen hetzelfde als bij kilometer punt 15 en bij kilometer punt 30 was het niet anders! Vreemd, ik zou nu dan toch wel moeten instorten. Bij kilometer punt 35 voelde ik een lichte pijn in mijn heup maar voor de rest niks dit vond ik heel raar.
De Nederlandse kampioene halve marathon kwam aansluiten en ging er op en er over.
Ik dacht “ik moet mee” dus ik haakte aan en ramde 3 kilometer vol weg. In het begin van het Vondelpark bij de drankpost moest ik een klein gaatje laten en was toen toch een beetje bang dat ik ‘echt’ ging instorten. Jos op t’ Hoog waarmee ik kilometer 15 tot 35 liep kwam bij mij terug en samen liepen we de laatste 2 kilometer. De laatste kilometer zakte hij iets in en ik bleef hem volgen en zei nog tegen hem “jij hebt het meeste kopwerk gedaan jij mag voor mij eindigen”.
In het stadion heb ik nog wel goed moeten doorlopen om onder de 2.36 te blijven maar het is gelukt en wat een tijd! Ik was door het dolle heen! Ben nog steeds heel blij nu ik mijn verslag typ vanuit Kreta! Ga nu lekker uitrusten en dan weer vol trainen om weer wat sterker en sneller te worden om een nog snellere marathon tijd neer te zetten!! Op naar een tijd onder de 2.30!

Loko loop klaar voor de Marathon??!

Zondag 9 oktober stond er een zone 3 training op mijn programma wat gelijk staat aan een snelle 10 km. Toevallig was er zondag in het mooie Zeewolde de Loko loop! Het parcours kan ik inmiddels dromen en als ik aan de start sta weet ik voor 95 procent dat ik t wel ga winnen vanwege het niet al te sterke deelnemersveld. Alles staat in het teken van volgende week dus ik kon prima mee doen en niks forceren. Het was echt geweldig loop weer alleen in het stukje bos was het erg glad. Ik startte rustig, na 2 km in 6 minuut 40 seconden gelopen te hebben ging ik het bos strookje op waar het weer glad was. Dit was het teken om echt lopend de bochten door te gaan. Na 5 km was mijn tussentijd nog best oké: 17.05 terwijl ik in het bos bewust niet door liep.
De tweede ronde was helemaal lachen want onderaan stond op de camping een bus vol met polen de weg te blokkeren! Dit werd weer lopen maar dit maakte me niet uit, alles in teken van volgende week!
Daarna lekker de laatste 4 km in marathon tempo gelopen en mijn hartslag goed in de gaten gehouden en die was aanzienlijk lager dan in Rotterdam.
Ik finishte in 35,58 zonder diep te gaan. Na de marathon moet ik me maar op een snelle 10 km gaan richten. Want een PR moet onder goede omstandigheden met een goed parcours en deelnemersveld wel lukken!
Maar eerst de marathon waar ik de afgelopen maanden hard voor heb getraind met een gemiddelde van 125 km per week (voor 8 weken). Ik ben minder nerveus dan voor Rotterdam en heb echt het gevoel dat ik harder kan...alleen hoeveel harder? Geen flauw idee, het is mijn tweede marathon. Als ik in ieder geval maar onder de 2 uur 40 finish vind ik alles oké.
Al zegt mij gevoel dat onder de 2.38 er in zit. Dus dat word onder de 1.18 lopen in het eerste gedeelte en hopen dat ik niet teveel verlies in het tweede gedeelte.
Een Marathon is een marathon en ik zal er echt nog wel een paar moeten lopen om hem echt te leren lopen. Hoop hem ooit onder de 2.30 te mogen lopen maar dat is voor later!
Ik hoop dat ik mijn gestelde doel haal want dan ga ik toch relaxter op vakantie.

Wolderwijdloop!

Na weken van hard trainen en 1 rust dag van te voren was ik best nog wel vermoeid maar super gemotiveerd om in de warmte (21 graden) te knallen tijdens de Wolderwijdloop.
Het was een thuis wedstrijd dus alle ogen waren op mij gericht. Andre Plette een goede regionale loper vertelde mij dat ik een geduchte concurrent kreeg tijdens de Wolderwijdloop
genaamd Thijmen Schouten. Hier had hij zeker gelijk in, Thijmen knalde na 500 meter over ons heen en begon werkelijk te beuken hij opende de eerste kilometer in 3.20 en de doorkomst op 5 km was 16.40. Andre moest er na 3 km af en ik liep tot 5 km makkelijk met hem mee. De 2e keer heuvel op was teveel waardoor ik hem moest laten gaan en ontplofte finaal even. Ik had 2 km en een flesje water nodig om te herstellen en kon toen weer verder knokken. Het was een thuiswedstrijd voor mij dus vond het wel zo netjes om aardig diep te gaan. Met 21 graden liep ik de 2e tijd in 34,24 en dat is voor mij met deze omstandigheden redelijk goed. Ik heb 2 maanden geen interval gedaan van 3.20 per km i.v.m. met mijn marathon voorbereiding dus ben erg tevreden. Momenteel zit ik op een gemiddelde week omvang van boven de 120 km! De snelheid ontbreekt maar wat kan ik die omvang makkelijk aan zeg. Al met al de ideale voorbereiding om een hele goede marathon te lopen. De vorm komt er aan en straks met veel rust ga ik knallen in Amsterdam! Het was leuk om mezelf s’avonds nog op TV Flevoland te zien: http://www.omroepflevoland.nl/Sport/84460/schouten-is-de-snelste-in-wolderwijdloop

Winnaar in de Harderrun

Na de vreselijke ontploffing door de hitte vorige week kon ik vandaag weer aan de bak!
Alleen was het weer 27 graden en benauwd alsof de weergoden weten dat ik weer een wedstrijd ging lopen. Ik had met mijzelf afgesproken om er nu eens niet in te vliegen en een ander het tempo te laten bepalen.
Het start signaal klonk en ik stoof weg...O nee ik liep kop... toen maar even ingehouden en aangesloten bij Bas Mekking. Na 3 kilometer gelopen te hebben, strak 3.30 per km zakte het in en nam ik even over om weer een km rond de 3 min 30 te klokken. Het bleef warm, gas er daarom maar weer af en heb Bas weer op kop laten lopen.
Ik hield enorm over alleen wanneer moet je versnellen als je in de hitte loopt? Na de 5e kilometer in 3.40 gelopen te hebben en kilometer 6 leek ook niet harder te gaan, heb ik even versneld. Ik liep weg en liep de volgende 2 kilometer in 3.20 per km en hierdoor werd mijn voorsprong zo’n 40 seconden. Een goede tijd zat er niet in dus wilde me niet tot de limiet pushen, ik wist namelijk dat ik ging winnen! De volgende 2 kilometers liep ik rond de 3.50 per km.
Vrij eenvoudig liep ik over de finish streep. In plaats van oververhit en kapot op de grond te liggen kon ik nog een praatje maken met iedereen. De hitte was wederom weer een te belangrijke factor, wat kan ik er slecht tegen. Ook was het parcours iets te lang maar dat maakte me niet veel uit. Mijn eindtijd was 35.38 maar ach ik ben aan het trainen voor de marathon en ik kan 37.30 een hele tijd vast houden. Ik ga mij zeker onder goede omstandigheden nog 1 keer op een 10 km, leeg lopen. Want een 33er zit er gewoon in maar niet onder deze woestijn temperaturen. Het was een leuke loop met mijn werkgever als 1 van de sponsors! Het was in ieder geval top geregeld en wat een sfeer! De hele stad was afgesloten voor dit evenement! Op het podium even lachen en zwaaien en met een leuke prijs naar huis! Deze week ga ik wederom 130 kilometer lopen want in Amsterdam ga ik voor een echte tijd!

Gekookt in de Heideloop

Na weken hard trainen (100 - 130 km per week gelopen) om klaar te zijn voor de marathon, deed ik mee aan een wedstrijd in Ermelo van Loopgroep2000.
In de krant werd ik vooraf als favoriet bestempeld samen met Patrick Kuijken van Athlos.
Ik had er zin in want mijn benen voelen momenteel super sterk aan.
De start klonk en ik knalde samen met Patrick weg. Na 500 meter vond ik het al genoeg en begon gewoon lekker door te trekken en zag dat het te hard ging voor de rest van de lopers. Langzaam liep ik uit en kwam de eerste 3 kilometer door onder de 10 minuten..alleen was het wel 27 graden. Hierdoor kon ik al heel snel mijn warmte niet kwijt en begon ik het benauwd te krijgen. Kilometers met een tijd van 3.30 en 3.35 volgden. Bij de 5 km doorkomst kwam Patrick terug en liep hij van mij weg. Ik stond volledig geparkeerd en het enige wat ik kon doen was flesjes water van toeschouwers over mij heen gooien. Het vreemde was dat mijn benen geen moment pijn deden! Ik heb 2 keer eerder een wedstrijd boven de 25 graden gelopen en toen ben ik uitgestapt en heb ik er een rustige duurloop van gemaakt. Warmte is voor mij blijkbaar niet bestemd. Daarom hoop ik snel op koudere temperaturen, want hoe raar het nu ook klinkt “ik voel me erg goed momenteel”.
Ik probeer het los te laten en de komende weken als het hopelijk wat kouder word wil ik nog een 33er te lopen...Ik ben gewoon in vorm!O ja, mijn finish tijd was 35,40.

Track meeting Utrecht

Vandaag stond een baanwedstrijd op het programma. Afgelopen periode had ik mij volledig opgeblazen in een 5000 m en 3000 m wedstrijd. Daarnaast kreeg ik 3 weken geleden
een beetje last van achillespees en heb ik gedwongen rust moeten nemen voor 5 dagen. Alles voor het doel om vandaag wel voor een tijd te gaan.
De track meeting ging goed en het lopen ging lekker. Na een vlakke race liep ik 2 seconden van mijn PR af. Deze staat nu op 16.17. Ga deze week lekker door trainen en ga ervoor om volgende week in Wageningen weer wat van mijn PR te lopen.
Wel ben ik er achter gekomen dat ik meer een weg atleet ben omdat ik op de baan van jongens nog wel eens klop krijg die ik op de weg zoek loop.
Het zijn in ieder geval goede trainingen om in Amsterdam een goede tijd neer te zetten op het NK marathon!

De knop om en gaan!

Woerden Triathlon estafette 2e pinkersterdag

Hier ben ik met mijn team (Veteraan H.Hendriks en Tijdrit kanon E.Goud) 3e geëindigd.
Na een 14e zwemtijd en een 5e fietstijd lagen we op een 5e plaats met een achterstand van 4,5 minuut op het podium. Ik had gelukkig een goede dag en kon vanuit bijna een onmogelijke positie een podium plaats veilig stellen met een tijd van 33,59 op de 10km.

Woensdag 15 juni: Loopgala Wageningen.

Ik zou hier starten op de 10km alleen ik was nog te verzuurd van afgelopen maandag dat ik
voor de 5 km ben gegaan. Ik startte in een niet zo snelle serie omdat ik nog niet echt een 5km vol heb kunnen lopen. Het starten ging niet zo lekker maar met mijn prestatie van maandag nog in mijn achterhoofd ging ik er toch voor. Samen met loopvriend Rik van het

Vrt-Team toonde we beiden de wil om voor een snelle tijd te gaan. Hij startte erg hard en omdat ik achter Inge de Jong liep (die haar dag niet had) liep ik meteen na de eerste bocht laatste. Binnen 300 meter liep ik iedereen voorbij en kon ik aansluiten als derde.

De eerste kilometer kwam Rik door in 3.15 en de volgende kilometer dreigde nog langzamer te gaan. Als dit het tempo zou blijven was ik bang dat er geen snelle tijd gelopen zou worden. Ik ging daarom op kop lopen en trok 2 rondes flink door, hierdoor liep ik ze er 1 voor 1 af. Ik had nog 1 loper in mijn rug en liet mij terug zakken en vroeg of hij even door wilde trekken. Het tempo zakte iets en langzamer hand kwam de groep terug (2 mannen en 2 vrouwen). Per ronde werd er in eens sneller gelopen en moest ik nog flink aanpoten. VRT vriend Rik moest een gaatje laten vallen met de loper voor hem en op dat moment kwamen er 2 lopers over mij heen. Ik moest even wachten tot ze er voorbij waren en het gat werd groter met de nummer 1 in de serie. Nog 600 meter te gaan dus ik moest nu wel gaan.

Ik versnelde, liep werkelijk een stuk 23 kilometer per uur en liep binnen 1 ronde 50 a 60 meter dicht naar de koploper waardoor ik op kop liep. Het was alleen net 200 meter te vroeg. Ik was totaal verzuurd en sleepte me naar de finish, terwijl er nog 3 lopers mij passeerde. Ik finishte in een tijd van 16,19, dit is een goede tijd voor nu .
Op naar een tijd van onder de 16 minuten! Vrt diesel Rik liep een Pr in een tijd van 16,26.
Dus iedereen was blij ook Coach Richard die ons tot de limiet pushte!
Al met al een leerzame ervaring met de wetenschap dat hier nog wel rek in zit.
Op naar een tijd van onder de 16 minuten!

Totaal uit vorm

　
Afgelopen woensdag heb ik mee gedaan aan de Wisentloop in Dronten. Hier moest ik na 1,3 km al lopen vanwege mijn darmen. Hierna weer rustig door gelopen en de finish aangetikt in 10.36. Het wil gewoon even niet mee zitten op dit moment.
Zondag had ik een herkansing tijdens de Triathlon estafette in Nieuwkoop. Agnus zwom Eelco fietste en ja ik mocht 20 kilometer knallen met de benen.
Agnus kwam als eerste uit het water en Eelco kwam als tweede van de fiets.
Toen was het mijn beurt.
Ik spoot er vandoor en binnen 2 kilometer had ik al ongeveer 20 man single Triathleten ingehaald. Alleen wat ging het moeilijk, ik had totaal geen kracht in mijn benen.
Mijn passen werden kleiner en tja toen liep ik ook nog aan de verkeerde kant van de pionnen. Ik moest voor deze daad een minuut langs de kant staan van de jury.
Kwam hierdoor de 5 km door in 18.29 (incl. mijn straf tijd) maar 2 van de zeven minuten terug gepakt. Toen kreeg ik vreselijk last van mijn maag (al weer).
Ik was bang dat ik te weinig zou eten dus had wat Powerbar repen en zoete drank naar binnen gegooid waar ik normaal niet op loop!Ik kreeg hierdoor spuugneigingen en er kwam wat slijm uit. Ben ook die ronde gaan lopen, wat erg balen was! Ik wist eigenlijk wel dat dit kon gebeuren omdat ik een niet te sterke maag heb.
Beetje bij beetje kon ik weer lopen en door de gedachte dat we toch op podium koers lagen bleef ik lopen.
Ik kon alleen geen enkel stuk onder de 3.30 lopen, erg zwak voor mij!
De derde ronde liep ik weer een paar minuten van de achterstand af en liep hierdoor nog maar 2 minuten van de 7 achter. Er was toen nog 1 ronde te gaan en toen was het op!
Leek wel of ik last had van hongerklop. Ik kon niet harder lopen dan 4.50 per km.
De 20 km finishte ik in 1.19, kwamen door deze tijd wel op het podium met een 2de plaats.
Bij deze ben ik dus officieel op mentaal en fysiek vlak uit vorm!
Hier moet ik dan wel bij zeggen dat ik weinig gedaan heb omdat ik 3 weken geleden ben getrouwd en op dit moment zwaar aan het klussen ben in ons nieuwe koophuis.
Als de rust is wedergekeerd en mijn koppie weer helemaal leeg is, kom ik vanzelf wel weer bovendrijven.
Voor nu ik wil heel graag maar het lukt gewoon niet. Ga me daarom eerst weer focussen op de korte afstanden en dan zullen we het zien over 2 maanden!

Uitgestapt in Elburg.

Ik dacht dat ik weer klaar zou zijn om een wedstrijd te gaan lopen. Daarnaast had ik ook beloofd om te gaan starten dus ging ik op Koninginnedag met twee maatjes richting Elburg.

Bij de start stond ik al stickers te lezen op de startnummers zodat ik alle 5 km lopers die te hard gingen gewoon kon laten gaan. Het startschot ging en we vlogen weg.
Er startte een loper (5 km) met een rotgang en die opende de eerste km in 3.08.
Ik kon mee met hem maar wilde niet. Het groepje waar ik in liep kwam in 3.22 door.
Het km 2 punt kwam ik rustig door in 3.38 en toen was ik het zat, het ging zo langzaam.
Toen heb ik de turbo er op gegooid en ben ik op jacht gegaan naar de eerste 5 km loper.
Ik kwam als een raket dichterbij maar wat deed hij nou, liep hij nou verkeerd?
Bij het keerpunt sloeg hij dezelfde weg terug af, ik dacht o het parcours is veranderd en ging hem achterna. Gelukkig riep iemand “Neeee” toen ik de bocht nam. Met een steeple-chase sprong ik over het lint en dacht ik weer door te kunnen zodat het me haast geen tijd koste. Helaas struikelde ik door mijn sprong, verloor ik wat snelheid en werd het gat niet groter.
Bij km 3,5 liet ik me daarom weer naar achter zakken om weer aan te kunnen sluiten.
Wat was het ook warm, ik had er zo geen zin in. “Ga toch lopen jo’ zei het stemmetje in mij net zoals in Rotterdam. Echt hard ging het niet en de 5 km loper die verkeerd liep kwam weer voorbij. Even aanzetten en weer weg was ik maar nu met hem mee, ach waarom doe ik het eigenlijk. Het is veel te heet, ik stop er mee! Bij de doorkomst van het 5 km punt stapte ik uit en ging even zitten. Ik schrok van mezelf en dacht na 20 seconden als ik nu weer verder ga dan win ik hem nog. Toen sloeg de twijfel toe en ben ik mentaal geknakt.
Ik heb 5 en een halve maand keihard getraind voor de Rotterdam marathon. Nu deze achter de rug is moet ik nieuwe doelen gaan stellen! Merk alleen dat ik hier diep van binnen nog niet klaar voor ben en nog geen zin heb om hard te lopen. Ik heb op dit moment andere prioriteiten, ik ga namelijk vrijdag 6 mei trouwen en de zenuwen hiervoor zijn echt weken al heel goed merkbaar. Ik heb meer zin in de bruiloft dan in hardlopen ook al twijfelen mijn ouders hier soms aan haha.
Op onze huwelijksreis ga ik zeker niet teveel aan hardlopen doen maar als ik terug ben dan is het plezier zeker terug om te gaan hardlopen.
Tijdens onze huwelijksreis ga ik over mijn nieuwe doelen nadenken maar het belangrijkste is dat ik eerst mijn batterij weer ga opladen! Op vrijdag 6 Mei trouw ik om 14.30 in de kerk Open haven in Zeewolde. Aangezien ik ’s avonds niet iedereen kan uitnodigen is iedereen in de kerk meer dan welkom.

Marathon is een Marathon

De Rotterdam Marathon, mijn debuut.

Na de start moest ik me manoeuvreren tussen de lopers in startvak B.Mijn eerste 3 kilometer liep ik volgens schema, ondanks dat ik veel mensen moest inhalen:  1km 3.44        2km 3.43       3km 3.43                                Er kwamen uiteindelijk gaten en ik liep me los van de menigte. Voor me liep een groepje van een man of 20 en ik liep er rustig heen. In dit groepje liep de Nederlandse kampioene halve Marathon Lindsey van Marrewijk. Zij wilde zeker weten onder de 2.40 lopen dus daarom besloot ik om bij haar te blijven. Met zijn tweeën liepen we de hele groep uit elkaar en begonnen werkelijk met een vlak tempo de ene na de andere in te halen.We kwamen het 21,1 punt door in 1.17.30. dat was wel ietsje sneller dan de planning maar het voelde goed (schema 2.35). Tot het 30 kilometerpunt liep ik nog steeds op dit schema. Lindsey moest even stoppen voor een plasje en ik liep met een andere jongen door.Het schema liep op een gegeven moment op naar 2.37, ik maakte me geen zorgen.Ik had wel pijn maar kon nog steeds een lekker ritme aanhouden.Daarnaast dacht ik nog wat over te hebben voor de laatste kilometers. Lindsey kwam ondertussen aansluiten en deed meteen kopwerk.In eens deden mij benen zoveel pijn dat ik mijn o zo soepele ritme niet meer kon vasthouden! Ik liep hierdoor 5 minuten per kilometer en moest zelf 5 a 6 keer even lopen. Aha dit heet dus een Marathon, dit bedoelde iedereen met heb begint pas na de 30 kilometer! Er kwamen een stuk of 30 lopers over mij heen en kon niet harder lopen dan 4.30 per kilometer. Ik had de laatste kilometers verkeerd ingeschat en had mezelf al rijk gerekend. In een langzamer ritme dan verwacht kwam ik over de finish.Ik keek op mijn klokje en zag: 2.42.38. Tja ook al was het warm ik had goed gelopen tot het 35 kilometer punt. De laatste paar kilometers hebben mij opgebroken want ik was waarschijnlijk van de 20 lopers die voor mij waren sneller  geëindigd op de Halve Marathon.Zo blijkt, de marathon spot met elke wet en ook met Koen Henkes! Wel heb ik het gevoel dat ik er zeer goed voor gemaakt ben, tot 35 km ging ik als een trein.Dit was mijn eerste marathon ervaring waar ik enorm veel van heb geleerd.Ik ben uiteindelijk 112^e geworden van de 7328 deelnemers.Er zullen nog meer Marathons gaan volgen en dan komt die 2.35 zeker in zicht met de ervaring die ik nu heb.

Westerveldloop en klaar voor de marathon!!

Ik wilde graag als laatste trainingsprikkel voor Rotterdam nog een 10 km wedstrijd lopen.

Deze heb ik zondag in Zwolle gelopen. Ik startte snel, liep zeer vlak zo’n 3:20 per km en kwam door in 16:40 bij het 5 kilometerpunt.
Toch voelde het niet lekker allemaal aan en liep het niet maar dat is te begrijpen na maanden trainen en trainen voor de Marathon!
In de tweede ronde liepen we verkeerd door de fietser die voor ons reed, dit was helaas al de 3e keer dit jaar. Wellicht handig om eens een loop Tom Tom aan te schaffen.
Het verkeerd lopen koste ons toch weer 15 seconden. Het tempo zakte iets en ging naar de 3:30 per km. Ik kon het tempo lang vol houden tot dat ik bij het kilometerpunt 8,5 moest lossen bij mijn mede loper! Langzaam beetje bij beetje versnelde ik meer en meer naar de finish toe. Mijn ademhaling kon nog wel hoger maar mijn benen waren zo moe dus het was flink werken voor mij! Toch kon ik 4 seconden van mijn PR aflopen en liep ik de Westerveldloop uit in een 33,51.
Ik zou nog een stukje sneller kunnen en dat is prettig om te weten! Dan heb ik weer een doel voor mijn volgende 10 km. Nu ga ik heel rustig blijven lopen om vooral te herstellen
zodat ik super in vorm ben voor Rotterdam.
De trainingen zijn gedaan en beter zal ik niet meer worden voor Rotterdam.
Na 3 goede test wedstrijden weet ik dat ik er erg goed voor sta.
Toch heb ik over mijn eerste wedstrijd de Asselronde het beste gevoel overgehouden.
Dit komt vooral omdat ik toen erg goed was uitgerust.
Ik ben in vorm zeggen mensen tegen mij maar tja wat is vorm?
Ik denk namelijk dat ik dan wel heel lang in vorm blijf. Want ik ben gewoon beter geworden en klaar voor de volgende stap. Ik heb op papier wat dingen gezet wat ik wil bereiken en 1 punt weet ik zeker!
De marathon moet en zal onder de 2 uur 30 ooit gelopen moeten worden door mij!
Maar dat is allemaal voor later, nu ben ik er klaar voor en wil heel graag!
Het is mooi om een doel te stellen en daar na toe te werken.
Vanaf half november ben ik bezig geweest met het opbouwen van de kilometers!
De laatste 2 maanden heb ik niet meer onder de 100 kilometer per week gelopen en dat heeft mij goed gedaan. Ik ben er klaar voor en heb er zin in!!

Goede Halve Marathon Harderwijk 1.14.42

De halve marathon van Harderwijk stond op mijn agenda als generale test voor Rotterdam! Aan de start stonden goede lopers en ik wist al dat ik niet zou winnen maar Henk Borgmeijer die zat me weer lekker gek te maken (wat vind ik dat een goede speaker en een topvent!). Na het startschot ging er een groep als een raket er vandoor en ik liep uiteraard mee!
Wat een wind alleen langs het water dat word echt werken.
De eerste kilometers liep ik in: 3:20, 3:30, en 3:35 vol tegen de wind in.
De ene naar de ander moest lossen maar ik kon goed meekomen. Na 2 kilometer moest zelfs Peter Bruinsma er af. Ik keek om en liep met meneer Fransua Woldemariam en een Ier hard weg op de rest. Na het 3,5 kilometer punt moest ik mijn eigen tempo lopen want een halve is een behoorlijke afstand. Ik moest hierdoor alleen op een groot open stuk tegen de wind in beuken, uiteindelijk kreeg ik wind mee en kon ik opschakelen naar een 3:10 per km.
Bij het 5 kilometer punt kwam ik in 16:55 door en dat met wind tegen.
Daarna was het draaien en keren wat ook tijd kost en fietstunnel op en af.
Alles moest ik alleen doen en bleef gewoon lekker doorlopen zonder me gek te laten maken maar echt een goede dag had ik ook weer niet. Het 10 kilometer punt kwam ik door in 34:00. De voorste lopers waren toen nog altijd in het zicht en vroeg me af of ik toch langer mee had moeten gaan.
Alleen vlak voor de finish waar ik rechts moest sloeg ik links een zij straat in en liep ik verkeerd terwijl ik het nog vroeg aan een man van Athlos. Gelukkig riep iedereen achter mij dat ik verkeerd liep. Hierdoor had ik een kleine 30 seconden verloren en was ik uit mijn ritme. Toen ik langs de finish kwam heb ik even gezwaaid naar Henk (speakerman) en werd ik weergaloos toegesproken en kon ik weer vol ronde 2 in.
Het was keren en draaien voordat ik weer op de startlaan uitkwam. Balend van het verkeerd lopen en uit mijn ritme kwam ik vol tegen de wind langs het water! Nu liep ik alleen wel in mijn eentje. Voor me zag ik niemand en achter mij liep ik nog steeds uit op Peter Bruinsma. Nico van Leeuwen (journalist bij de Stentor) kwam nog even bij me fietsen en moedigde mij aan. Na het loodzware stuk kwam ik aan bij kilometer punt 15 en kwam ik weer een beetje in mijn ritme. Het tempo ging weer omhoog en ik liep weer goed. Mijn benen liepen wel langzaam bij beetje vol maar het maakte me niet uit. Zonder echt heel diep te gaan heb ik een lekker ritme kunnen pakken voor mijn doelstelling 1 uur en 14 minuten.
Niet versnellen, ritme aan houden zat ik te denken en liep de hele wedstrijd met de gedachte in mijn hoofd hier hoef ik nog niet te knallen alles voor Rotterdam. Bij de finish netjes gezwaaid, niet gesprint en genoten van het moment dat ik derde ben geworden!
Verbazing is vorm verteld altijd mijn persoonlijke psycholoog R.Hendriks. Nou ik heb mijzelf niet verbaasd. Ik weet dat ik in zeer goede doen ben en als ik in een groepje zou lopen waardoor ik niet verkeerd had gelopen, had er een 1.13.30 ingezeten!
Tja dat denk je achter af......dan komt er weer een grijns op mijn koppie en denk ik van tja dat bewaren we weer voor de volgende keer! Rotterdam Marathon daar doen we het voor en niets meer en niets minder!

Leuke training..

Na een super wedstrijd tijdens de Asselronde deed ik vandaag mee aan de plaatselijke Loko Loop. Hier wilde ik graag de 15 km lopen als training voor de marathon in Rotterdam.

Op mijn schema stond 45 minuten in het Marathon tempo. Dit zou genoeg zijn voor een nieuw parcours record. Alleen bij het inschrijven zag ik ineens Remco Grasman naast mij staan. Hij wilde als generale repetitie voor het NK cross volgende week zijn benen testen op de 10 km. Hierdoor wist ik dat mijn 10 km record door hem zou worden verbroken.
De start ging erg hard maar hier had ik geen moeite mee. Ik heb samen tot het 2 km punt met Remco gelopen. Ik had het gevoel dat ik hem  lang zou kunnen volgen en dat er daardoor een 33er op de 10 km zeker in zou zitten. Alleen na de Asselronde vorige week wilde ik me gewoon aan mijn schema houden omdat ik in training ben voor mijn grote doel de Marathon. Ik nam daardoor gas terug en 10 slagen op mijn hartslag. Tot het 5 km punt liep hij niet meer dan 30 seconden voor op mij. Dat terwijl ik me niet zo lekker voelde als vorige week. Zonder diep te gaan  en 3,45 per km finishte ik ontspannen in een keurige 54,54 minuten op de 15 km.Dit was een prima training en ik heb het parcours record op de 15 km verbeterd met 10 minuten ( De 15 km staat dit jaar voor het eerst op het programma bij de Loko Loop). Remco klokte een tijd van 33,21 en met deze tijd heeft hij een nieuw parcours record neergezet op de 10 km.
Ik loop nu ongeveer 3 maanden boven de 100 km per week en voel me er nu een stuk sterker door. Nu nog lekker 4 weken door trainen en dan heb ik als test de halve Marathon van Harderwijk op het programma staan. Deze wil ik wel vol uit lopen om te kijken of daar een nieuw PR voor mij inzit. Dan ga ik 2 weken door trainen en dan neem ik rust voor de Marathon. Rotterdam komt steeds dichterbij maar ik hoop nog een klein stapje te maken. Mijn definitieve schema waar ik op weg ga in Rotterdam wordt pas besloten na de Halve Marathon in Harderwijk.

Asselronde

ASSELRONDE: 27,6km


Mijn langste afstand ooit! In voorbereiding op de marathon van Rotterdam wilde ik de Asselronde lopen. Ik ging voor een top 12 plek.
Het startschot klonk en we schoten weg (Asselronde en Marathon startte tegelijk). Ik was zeer voorzichtig begonnen en dacht laat ik maar bij de top marathon loper Marcel Uppelschoten blijven.
Wat bleek alleen hij ging helemaal niet hard, er liepen 25 man voor mij!
Ik dacht toen echt, Marcel gaan we niet harder. 3.30 3,45, 3,50 per km wat zijn dat voor een tijden?
Er kwam vanaf achter groepje bij me lopen en passeerde het 5 km punt in 18,45.
Wat is dat nou? Ik liep erg gemakkelijk en ging daarom maar iets versnellen om weg te kunnen lopen uit de groep. Ik kon er 2 inhalen ondanks de harde wind en sloot bij km punt 7,5 aan bij een sneller groepje. Ik kreeg toen helaas wel last van steek.
Na een paar keer kopwerk gedaan te hebben kwamen we bij het 10 km punt.
Vol in de wind beukend kwam ik in 37,20  bij het 10 km punt!
Dit is gewoon mijn tempo in Rotterdam dus ik moest harder kunnen. De steek verdween langzaam,ik kon steeds vaker kopwerk doen en kwam in een lekker ritme! Ondanks de heuvels kwam ik op het km punt 15 langs in 55:30. Niet bijzonder en nog steeds in de 18 minuten op de 5 km. Ik begon steeds beter te lopen en bij km punt 16 liep ik weg uit de groep! Ik gooide de turbo er op en begon echt snelheid te maken heuvel af en op!
De ene naar de ander begon ik in te halen en kreeg werkelijk kippenvel! Ik begon harder en harder te lopen en in de verte zag ik een nog een groep! Het gat voor mij was denk ik nog 1 minuut! Ik dacht dat haal ik nooit!! Henk Mentink kwam naast mij fietsen en dat gaf nog even een boost! Het 21.1 km punt haalde ik in 1.17 maar ik voelde me zo goed!
Nu kon ik de daling inzetten omdat we het hoogste punt bereikt hadden. Henk jaagde me op als of mijn leven er af van hing! Net daarvoor had ik al een Keniaan ingehaald en ik kon er nog 1 in halen! De groep voor me met de nummers 2 en 3 op de marathon kwamen steeds dichter bij! Vanaf het km 20 tot 25 ging het vol bergaf en had ik de wind mee waardoor ik 16,10 liep op deze 5 km! Ik had nog nooit zo hard gelopen! Ik bleef nog steeds doorbeuken en doorbeuken de turbo sloeg gewoon nog niet af. Hierdoor kon ik het gat voor me dicht lopen en zag ik de nummer 1 van de marathon van vorig jaar lopen. Alleen de nummer 3 in de wedstrijd (Asselronde) kon aanhaken en had nog wat over aangezien hij zo’n 700 m van de finish van me weg liep. Ik finishte in 1,38,30! Een erg mooie tijd en ik was nog niet kapot. Wat een boost naar Rotterdam zeg! Toch niet weg gaan op 2,35? Nee dat niet! Een marathon is nog een kleine 15 kilometer verder! Jongens die rond om mij liepen hebben dat wel eens gelopen! Dus het vertrouwen is er! Ik heb nog 1 echte voorbereidingswedstrijd en dat is de halve marathon van Harderwijk! Een Pr moet er dan dik inzitten!
Er was nog iets bijzonders vandaag....km 15-25 PR evenaring op de 10km:33,55
(ik dacht dat het sneller was maar helaas) en een PR op de 5 km (16,10) maar vol wind mee en heuvel af! Rotterdam here i come!

Florijnloop

Samen met Tom ben ik naar Woudenberg vertrokken om daar de Florijnloop te gaan lopen.
Ik had er best zin in maar had voorafgaand aan de wedstrijd geen echte doelstellingen staan. Tom had wel een doelstelling: zoveel mogelijk indruk maken op de beste Nederlandse vrouw cross, Adrienne Herzog. Dit ging hem achteraf goed af.Ik ging van start bij de 10 engelse mijl en vloog er vandoor. Hierdoor bedacht ik me “ ga ik niet te hard”? Ik bleef hangen uiteindelijk tussen twee groepjes en liep rond positie 9. Ik twijfelde toen te lang of ik met de groep voor me mee zou gaan want het gat werd steeds groter. Achteraf had ik gewoon mee moeten gaan dan had er zeker een snellere tijd ingezeten.Terwijl voor mij 2 lopers steeds kop over kop liepen, deed ik het alleen.Totdat bij km 3 ineens Rik Wolswinkel achter mij een gat dicht liep en hierdoor bij mij kwam lopen. Wij zijn toen ook Kop over kop gaan lopen en wisten het gat tot een meter of 25 in 3 km tijd te dichten. Helaas wilde laatste stukje niet lukken.Ik dacht toen “ zal ik er heen sprinten”? Ineens werd het gat groter en groter en zag ik dat Rik het moeilijk kreeg. Een loper voor ons stapte uit waardoor ik weer een plek hoger uit kwam.Ineens draaiden we van bos pad en kwamen we op de Doornseweg uit.We hadden toen enorm wind tegen! Hierdoor liepen we één 1 klap 30 seconden per km langzamer. Vanaf km 7 deed ik het kopwerk en Rik moest er toen helaas af.Blijkbaar hadden nog meer lopers problemen door de wind want ik kon nog een loper inhalen.Ik liep toen op positie 5. Voor me zag ik de nummers 2 t/m 4 lopen en ik liep snel ook op hun in tot km 11. We sloegen toen weer de bossen in. Toen kregen we de wind weer heel licht in de rug en kon ik weer snelheid maken maar 3 km later draaide we weer en hadden we hem vol tegen.Ik verloor weer iets terrein op mijn voorgangers maar werd keurig 5de in 57.18 en was 3de in mijn categorie. Als de wind toch van de andere kant kwam…..ach dan hadden we hem vol mee gehad op de grote open stukken. Ik ben tevreden met mijn tijd!Na afloop van de wedstrijd heb ik nog gewacht, gekeken naar de 5 km bosloop en wat na gedronken met Rik, Ilonka, en Tom.Thuis heb ik mijn hartslag meter uitgelezen en zag dat ik 5 slagen lager zat dan normaal wel vreemd. Ben ik niet diep genoeg gegaan?De volgende dag nog relax uitgelopen bij de Loko loop in 36,57 op de 10 km zonder diep te gaan.

Run Bike Run vallen en weer op staan

Elk jaar is er een kerstborrel van Triathlon vereniging Zeewolde. Voorafgaand aan deze kerstborrel wordt er altijd een Run Bike Run georganiseerd waar diverse plaatselijke en regionale mensen aan deelnemen.Mijn laatste wedstrijd was in Dronten waar ik kotsend moest uitstappen. De mensen die mij toen hebben gezien en die zich af vragen hoe het nu met me gaat: ik leef gelukkig nog.Aangezien ik benieuwd was wat mijn vorm is en ik volgend jaar wil deelnemen aan 2 Powerman wedstrijden (Duathlon) besloot ik om deel te nemen aan de Run Bike Run. Daarnaast deed Nick mijn teamgenoot bij Running2000 ook mee.De afstand was 2,5 km lopen 14 km fietsen en 2,5 km lopen op een zeer zwaar parcours!Na de start ging ik er als een raket vandoor en was mijn plan met zo’n groot mogelijke voorsprong aan het fietsen te beginnen. Ik keek om en werkelijk ik was niet te houden.Met een verwachting van niets vloog ik over het strand, draaide, keerde en liep heuvels op alsof ze naar beneden liepen. Na het hardlopen had ik een voorsprong van een kleine 50 seconden op Nick en nationale Triatlon subtopper Guido (tevens sportman van Zeewolde).Toen kwam het fiets onderdeel...Ik heb sinds 3 maanden geen fiets meer aangeraakt maar ik vertrok weer als een raket en was van plan om een stunt uit te halen. Alleen het noodlot sloeg toe. Ik reed verkeerd samen met Guido en we moesten 1,5 km omfietsen om op het parcours weer uit te komen(hebben hierdoor 3 minuten verloren). Ik overwoog net als Guido om uit te stappen maar ineens dacht ik “dit kan wel een leuke training zijn en zag er weer de lol van in”.Ik viel terug en kwam halverwege het deelnemersveld uit. Na van slag te zijn geweest door de eerste ronde, begon ik weer in mijn ritme te komen.Wat is dat nou? Ik fiets de ene naar de ander voorbij waaronder een Nederlands kampioen tijdrijden zonder licentie en diverse andere mannen waarvan ik weet dat die toch echt 2 keer per week fietsen.Pas halverwege kwam Guido mij voorbij. Ik begon er weer in te geloven en dacht dit zou echt een wonder kunnen worden en bleef lekker fietsen tot halverwege het strand.BAM, Kneiter hard op mijn snufferd. Mijn broek kapot en er kwam bloed door heen.Uiteindelijk heb ik aan deze val schaafwonden op mijn enkel, knie, heup, en elleboog overgehouden. Ik werd door 2 mensen ingehaald en stapte daarom snel weer op mijn fiets. Mijn adrenaline gehalte schoot omhoog en snel kwam ik weer terug. Toen sprong tot 2 keer toe mijn ketting van mijn fiets en moest ik afstappen, ketting er op leggen en weer verder. Hierdoor was de kans op een mooie ereplaats verkeken.Na de wisselplek heb ik de wedstrijd lekker uitgelopen zonder hard te gaan.Op het strand zag ik niemand meer in verte voor mij en door mijn snelle wissel had ik de rest ook op een veilige achterstand gelopen. Bij de Finish bleek dat ik uiteindelijk 4e geworden ben. Als ik niet verkeerd was gefietst, was gevallen en dat mijn ketting er niet 2 keer afgevallen zou zijn was ik zeker tweede geworden. Ik zou dan op een zeer kleine achterstand geëindigd zijn na Guido.Voor iemand die de afgelopen maanden niet gefietst heeft, blijk ik achteraf ook nog eens tijdens het fietsen de 5^e  snelste tijd neer gezet te hebben in 1 ronde.Ik heb maandag en dinsdag wel met pijn getraind maar het gevoel over de Bike Run Bike is goed. Vooral het eerste loop onderdeel ging uitstekend! Ik heb vertrouwen en dat moet ik houden! Nu voorlopig geen wedstrijduitstapjes meer voor mij tot de Rotterdam marathon.Hopelijk heb ik dan een super dag qua hardlopen, zonder tegenslagen!