Sportman 2012 van Zeewolde

Eindelijk is het gelukt, 3 maal is scheepsrecht?

Ik ben het geworden, sportman van het jaar in mijn geliefde dorp Zeewolde! De eer, geweldig! Dit betekent zoveel voor mij! Ik kon wel huilen van blijdschap, dit zijn de geluksmomenten waar je als sporter naar op zoek bent.

 Mijn uitslagen op de NK’s en het verbeteren van al mijn persoonlijke records waren doorslag gevent. Tuurlijk ben ik vaak niet tevreden omdat het altijd maar harder moet maar soms moet je gewoon tevreden zijn en ik kan je vertellen, ik ben blij!

De afgelopen jaren zat ik er voor mijn gevoel heel dichtbij maar anderen waren mij steeds net wat voor. Nu eindelijk in mijn mooiste loop jaar met vele malen op tv te zijn geweest krijg ik de titel.

Natuurlijk ben ik net als alle andere genomineerden geen absolute Nederlandse top maar ik doe er heel veel voor en heb er plezier in.

Natuurlijk wil ik nog harder (dat gaat gebeuren) en nog 5 keer op rij sportman van Zeewolde  worden maar dat zal heel moeilijk worden.

Er zitten namelijk enorme talenten aan te komen die wel de absolute top kunnen bereiken.

Ik ga geen namen noemen anders doe ik waarschijnlijk iemand te kort.

De jeugd is de toekomst net zoals in ons mooie dorp waar ik met zoveel plezier woon.

Daarom weet ik dat voor ons dorp een atletiek baan zeer belangrijk is voor de ontwikkeling van jonge atleten. Zeewolde stikt van de lopers en de talenten alleen het moet er een keer uit komen.

Daarom hoop ik echt dat er volgend jaar besloten wordt om een baan te bouwen.

Zelf heb ik benadrukt en de mogelijkheid genomen om bij de sportverkiezingen in gesprek te gaan met onze zeer vriendelijke wethouder van sport.

Hopelijk heeft hij geluisterd al moet ik voorzichtig zijn wat ik zeg want volgend jaar hoop ik natuurlijk ook op zijn stem;-).

En wat mij betreft ik moet ook verder.

Genieten doe ik zeker en zal zo trots als een pauw mijn rondjes door Zeewolde lopen als sportman 2012 maar er moet ook weer geknald worden in het nieuwe jaar.

De afgelopen 2 maanden na de marathon  heb ik na een rust periode er flink even op los gefeest, genoten van het niet sporten en heb mentaal uitgerust van het zware maar leuke jaar.

Nieuwe doelen zijn gemaakt en ben sinds 4 weken weer in opbouw. Beetje bij beetje gaat het weer de goede kant op ook al laten de tijden van de laatste wedstrijden het niet zien. Ik ben ook nog geen enkele keer heel diep gegaan. Steeds gaat het beter en kan ik het meer en meer opbrengen.

Ik heb nog een paar weekjes nodig met wat wedstrijden en snelheid prikkels maar dan sta ik er weer.

2013 word hopelijk weer mijn jaar met een hoop PR’s en mooie uitslagen!

In het bijzonder wil ik mijn trainer Henk bedanken voor alle begeleiding en schema s,en natuurlijk mijn lieve vrouw die mij heel wat sport uurtjes moet missen.

Fijne feestdagen gewenst en een sportief nieuwjaar!

Marathon Eindhoven

Doordat de door mij gevormde groep niet bleek te starten in Eindhoven, was het enige alternatief  voor mij meegaan met de groep Miranda Boonstra.
Na de start kon ik snel aanhaken en werd er een leuke groep geformeerd met daarin de drie snelste vrouwelijke Marathonloopsters.
De eerste kilometers gingen werkelijk snoeihard en na 5 km liepen we schema 2.27 heel laag!
Steeds keek ik op mijn hartslagmeter en had het gevoel dat ik 2 slagen te hoog liep. Als je een beetje getrainde Marathonloper bent dan kun je redelijk goed inschatten of iets te hard is.
Na 8 km keek ik om en zag ik werkelijk niks.
Dan is er maar één oplossing: strijden en hopen dat ik een superdag heb en boven mijzelf kan uit stijgen.
Tot 24 kilometer was het goed te doen, maar toen kreeg ik het al zwaar.
Mijn lichaam schakelde al over naar mijn vetverbranding en plots stond ik stil bij een waterpost.
Ik dacht er aan om uit te stappen en zag een paar andere lopers mij passeren. Ik probeerde aan te haken maar ik kon gewoon niet volgen.
Ondertussen had ik twee gelletjes Sis naar binnen gewerkt en probeerde ik door te lopen. Ineens kwam Peter Bruinsma mij voorbij en kon ik net aanhaken.
Ik begon iets harder te lopen en kon de kilometertjes net onder de 4 minuten houden.
Steeds meer kwam ik weer in een aardig ritme, maar niet zoals het begin.
Met een beetje snel hoofdrekenen kwam ik tot de conclusie dat ik rond mijn PR zou binnenkomen. Hier zou ik niet echt tevreden mee zijn omdat ik afgelopen jaar een behoorlijke stap gemaakt heb.
Tussen kilometer 28 en 32 voelde ik me steeds iets beter worden. Ik bedacht me dat ik al mijn meegekomen fans natuurlijk niet kon teleurstellen en toch minimaal een PR moest gaan lopen.Tussen kilometer 33 en 35 nog maar een gelletje Sis naar binnen gewerkt en water aangepakt bij de drankpost. Peter gaf nog steeds het tempo aan en ik voelde mij steeds beter worden maar hield me in.
Voor de Marathon was het plan om bij 35 kilometer helemaal los te gaan, maar dat was op een schema 2.30 en geen 2.27;-).
Ik hield mij voor dat ik zeker nog wel een hapje van mijn PR kon gaan snoepen...Raar als je bedenkt dat ik 8 kilometer terug nog wilde uitstappen.Moet eerlijk bekennen dat als er geen familie en vrienden mee waren gegaan ik dit waarschijnlijk gedaan zou hebben, om het vervolgens een week later in Amsterdam opnieuw te proberen.Bij de 35 kilometer vlag was het gaan! Kilometertijden gingen weer naar beneden en ik begon steeds sneller te lopen.De ene na de ander stortte helemaal in voor mij en ik haalde zelfs mensen in waar van ik nooit van heb gewonnen. Mijn tijd zou geen toptijd meer worden, maar ik probeerde karakter te tonen.Toen ik bij km 38 kwam, gingen zelfs weer kilometers onder de 3.40 per km. Ik kwam een beetje in een flow (had van mij eerder gemogen)en kon er nog een paar inhalen.Ik kwam in een netto tijd van 2.34.26 over de streep. Een pr van meer dan 1,5 minuut. Tevreden? Nee...niet helemaal.Leerzaam was deze Marathon zeker voor mij!Ik heb dit jaar alles in het teken gezet voor deze Marathon omdat mijn doel was sneller worden op de Marathon. Zelf denk ik nu wel voor de volle 100 procent dat ik het niveau heb om onder de 2.32 te lopen. 2 uur 29.59 misschien net niet helemaal.Ook ben ik ervan overtuigd dat ik zeker nog veel harder ga lopen als ik maar heel blijf. Bij de volgende Marathon die ik ga lopen, hoop ik dat er wel heel vlak gelopen wordt in een groep die rond de 2.30 zal weggaan, hoewel er nooit zekerheid is dat er zo’n groep loopt.Een ding weet ik zeker, het is een kwestie van tijd en dan neem ik geen genoegen met 2.29.59. Het moet namelijk altijd harder!Als ik kijk naar vandaag, naar bijvoorbeeld de sympathieke Harm Sengers (de hardlopende recreant zoals hij zich zelf noemt) met zijn prestatie curve op de Marathon, is hij een voorbeeld voor mij. Hij pakt een medaille in 2.24.57 terwijl hij geen goede wedstrijd liep. Wel moet ik zeggen dat er wat toppers ontbraken.Dromen mag altijd en ook al is de kans nog zo klein: wie weet over een jaar of wat.Ik heb vandaag gegokt en een beetje verloren hoewel je met een PR altijd blij moet zijn.Zelf ben ik een beetje teleurgesteld maar heb op het einde toch flink geknokt en karakter getoond. Volgend jaar sta ik er in ieder geval weer in Eindhoven. Maar dan voor een hele grote hap uit mijn PR. Daarna ga ik 1 ding doen, een afspraak met de familie die al jaren staat en eigenlijk een jaar is doorgeschoven. Training technisch is het niet slim en mijn trainer zal het terecht ook niet leuk vinden, maar ik ga het toch doen. Drie weken na Eindhoven ga ik de Marathon in New York lopen. Niet voor een goede tijd maar gewoon om het mee te maken. Bij deze wil ik mijn trainer bedanken voor het schrijven van mijn schema’s, mijn sponsor en mijn familie en in het bijzonder mijn vrouw die mij toch heel wat uren heeft moeten missen vanwege de trainingsuren die zeker nodig zijn om op een hoger niveau te komen.

Nk 10 km Singeloop

Na de Wolderwijdloop vorige week heb ik mijn zwaarste trainingsweek ooit gedraaid. Dinsdag harde tempo duurloop. Woensdag 32 km met een gemiddelde van boven de 15 km per uur en donderdag 15 keer 400 meter alles onder de 74 seconden. Dit ging allemaal maar het was loodzwaar. Vrijdag nog een rustige duurloop en zaterdag nog wat los gelopen.

Mijn benen voelde best vermoeid en dan merk je dat je eigenlijk nog vol in training zit.

Dus met niet al te frisse pootjes maar met een hoop moraal aan de start. Ik stond op de tweede rij achter de Keniaanse wereld toppers dus dat was een bijzonder gevoel. Na de start was het vrij smal en moest je echt opletten. De eerste 300 meter werd ik nog een beetje opgesloten maar daarna kon ik in mijn ritme komen. Duidelijk werd dat ik de echte frisheid miste en dat de snelheid mij nog een beetje ontbrak. Beetje bij beetje haalde ik mensen in en liep de eerste kilometers in 3.13 en 3.10. Voor mij en in mijn gevormde groepje zag ik nog lopers waar ik eigenlijk nooit van verloren heb dus kwam het in mijn op maar zelf even op kop te lopen. Bas Mekking die ik voor mij zag vechten om bij het volgende groepje aan te haken wat hem niet lukte bleef er achter hangen. Na een vlakke kilometer van weer binnen de 3.15 kon ik het gat van 40 meter in mijn eentje dicht lopen. Ik keek om mij heen en werd hier heel vrolijk van. Ik liep nu in een groepje met Oskar de Kuijer (2.23 in Amsterdam marathon), Abraham Zewdie (2.22 pr op marathon) en jeugdig talent Adriaan Fransen en nog een handje vol anderen. Hier wilde ik zo lang mogelijk bij blijven. Na doorgekomen te zijn op de 5 km in 16.07 hadden we de wind even weer in de rug en ik liep zowaar naar voren in de groep en zat zelf even te gassen. 3.10 de volgende kilometer en er waren weer lopers gelost. Schema 32 heel laag, heel mooi! Toen kreeg ik het wat moeilijker en kon ik tot kilometer 7 de boven genoemde namen volgen. Ik kreeg last van steek en verloor veel tijd de laatste kilometers. Jammer maar het gevoel is goed. Ik finishte in 32.48 op een officieel parcours. Ja, het had harder gekund maar als je dit er uit perst in een zware marathon periode dan moet je gewoon tevreden zijn. Dit is het sterkst bezette NK in Nederland en 1 van werelds best bezette 10 km wedstrijden. Ik ben veertigste op het NK geworden en 64e overall. Daar ben ik echt tevreden mee. Wetende dat mijn afstand nog moet komen. Nu lekker afbouwen en kijken of we top 8 op het NK Marathon kunnen lopen maar belangrijker is mijn tijd. Wordt het boven of net onder de magische grens van 2 uur 30?

14 Oktober weet ik meer.. alleen dan sta ik wel met uitgeruste benen aan de start.

Gaan met die banaan

Zo een tijdje niet meer wat geschreven dus het word weer eens tijd. Waarom een tijdje niet? Nou dat komt omdat ik het vreselijk druk heb momenteel met voornamelijk een zwaar marathon programma! Weken van meer dan 130 kilometer worden weer gemaakt met lange duurlopen en vele herhalingen met interval trainingen. Acht weken geleden toen het wat minder ging geloofde ik niet meer in een goede afloop maar nu is het wel anders!

Ik ben 2 weken op hoogte stage geweest met Wilfred Verhagen om te trainen tussen de 1500 en 2200 meter. Zeer zwaar de eerste dagen maar toch nog leuke rustige kilometers gemaakt de eerste week en 1 alternatieve fiets training vanwege gevoelige achilles pezen. De week erop zou er meer kwaliteit in komen. Kilometers werden gelopen van ver onder de 3 minuut per km en de 400 meter ging in 52 seconden moet er wel bij zeggen berg af ;)!

Terug in Nederland meteen de volgende dag de Halve marathon van Hoogland gelopen.

Dit had ik nooit moeten doen. Ik was helemaal verrot en kon op wilskracht i.p.v. uit stappen mij terug knokken naar een tweede plaats. Het gekke was alleen dat ik werkelijk niks voelde de volgende dag! Langzaam voelde ik mij met de dag beter worden. Donderdag met interval training schrok ik werkelijk hoe hard ik ging omdat ik bij 3 minuten per kilometer zelfs nog over had. Dat beloofde wat voor de Wolderwijdloop maar de volgende dag werd ik in eens verkouden! Ik twijfelde of ik wel moest starten maar snel was ik om. Het is tenslotte een thuis wedstrijd en behalve dat ik snot verkouden was voelde mijn benen werkelijk super!

De volgende dag bij de start wist ik meteen dat het tussen mij en Wilfred Verhagen zou gaan maar hoe goed was ik eigenlijk? En hoe goed was hij? Na de start vloog ik mee en voelde mij echt werkelijk super! De eerste kilometer ging in 3.13 en had het gevoel dat ik een stevige duurloop aan het doen was. Het snotteren was het enige waar ik last van had en moest regelmatig mijn neus legen;-). Na 500 meter had ik het voortouw genomen en had even aan de boom geschut. Met 3 man waren we over. Ik Albert en natuurlijk Wilfred. Toen kwam 2 kilometer vol wind tegen. Ik vond het dus wel even goed en gaf mijn positie aan Albert. Wilfred deed werkelijk niets maar ik werd er wel een beetje nerveus van. Toen liep hij 2 meter erachter en toen erbij. Was hij niet zo goed? Ik liet mij zakken achter Wilfred en die liet meteen een gaatje vallen naar Albert. Ik knikte nee en even later liep hij die paar meter weer dicht. In 6.30 kwamen wij door bij kilometer punt 2 en ik voelde mij werkelijk nog steeds heel erg goed. Op het moment dat Wilfred het dicht liep demarreerde ik werkelijk snoei hard weg om vervolgens een kleine 20 meter er voor te hangen. Wilfred reageerde niet, Albert kon niet harder en ik twijfelde of ik gewoon door moest gaan. Ik besloot om mij terug te laten zakken en sloot weer aan nadat ik toch heel even in het rood gelopen had. Op het moment dat ik weer aansloot nam ineens Wilfred het heft in handen. Hij was toch goed! Ik had al een inspanning gedaan maar kon nog makkelijk volgen maar hij bleef gaan!!

Er werd een kleine kilometer 3.06 gelopen en toen moest ik er wel even af. De achterstand klokte ik halverwege en die was 10 seconden (doorkomst 5 km in 16.20). Ik wilde nog niet opgeven en telde op een gegeven moment een seconden of 7 na 6,5 km. Toen kwam ik alleen vol tegen de wind te lopen. Daar heb ik toen aardig wat tijd verloren en Wilfred liep meer uit en won hierdoor. Tja als ik mij ingehouden had… nee dat heb ik niet gedaan en heb gegokt en verloren. De laatste 1,5 kilometer heb ik niet te gek gedaan en kwam toch in een nette tijd van 33.19 over de finish! Niet slecht als je verkouden ben en 6 kilometer alleen hebt gelopen waar de wind niet echt in het voordeel was. Sterker nog ik ben dik tevreden. Na de finish was ik ook meteen aanspreekbaar en de volgende dag voelde alsof ik niks gedaan had de dag ervoor. Dit is een prima gevoel! Vast houden en mee nemen naar mijn grote doel de marathon van Eindhoven maar eerst volgende week nog het NK10 kilometer. In deze vorm is een PR zeker mogelijk en dat in een marathon voorbereiding. Bij deze dank je wel hoogte stage! Gaan met die banaan!!!

Ups en Downs

In de voorbereiding op Eindhoven met vele kilometers in de benen heb ik de Gooische run gelopen. Een paar weken terug ben ik nog uitgestapt in Dalfsen (halve marathon) omdat ik teveel last had van een blaasontsteking.
Zwaar vermoeid stond ik dus aan de start want heb hiervoor geen gas terug gegeven.
Het vervoer naar Laren was weer ouderwets. Met 2 vrienden (Evert en Jordy) reden we naar Laren toe met in de auto flinke house beats om in de stemming te komen.
Het parcours waren 2 rondes met de helft onverharde wegen. In de bossen was het ook echt goed kijken waar je moest lopen en zeer zwaar!!
Na de start heb ik lekker wat jonge mannetjes voor me laten spelen die elkaar echt aan het slopen waren. Na 1,5 kilometer vlak in in hun ruggetjes gezeten te hebben (ik merk dat ik minder snelheid heb door marathon trainingen), liep ik in een vlak tempo zo bij hun weg toen we
door de bossen moesten. Halverwege kwam ik door in 16.28 en voelde me echt vreselijk slecht. Steeds had ik het gevoel dat ik qua adem net wat harder zou kunnen maar de benen wilden gewoon niet harder dan 3.20 per km door vermoeidheid.
De laatste kilometer moest ik flink om mensen heen lopen maar kwam toch uit op een tijd van 33.39.
Vele andere lopers liepen door de omstandigheden onder hun niveau.
Met de wetenschap dat ik vol voor de marathon aan het trainen ben en helemaal geen gas terug heb genomen kan ik niet wachten tot de marathon. Ik heb het gevoel dat het echt weer begint te lopen.
Ik ga aankomende vrijdag nacht 2 weken op hoogte stage met Wilfred verhagen waar ik heel veel zin in heb.
Als de hoogte stage een positief effect heeft op mij, dan geloof ik in een tijd van net onder de 2.30 in Eindhoven.
Voor de marathon loop ik in ieder geval nog het NK 10 kilometer in Utrecht om vervolgens af te bouwen.
Mocht ik nog wat meer lopen schrijf ik daar natuurlijk een blog over!

Road to Eindhoven.

De laatste weken heb ik mijn trainingsomvang flink opgevoerd.
Ik maak weer weken waarbij ik dik boven de 100 kilometer in de week loop.

Na 10 dagen vakantie op Ibiza gevierd te hebben zijn begin juli verdere stappen genomen om mijn koppie kop leeg te maken en mij mentaal op te laden voor de trainingsweken die qua omvang erg zwaar gaan worden.
Momenteel word de planning gemaakt en heb nieuwe schoenen en gels besteld.
Daarnaast staat er ook een hoogte stage gepland, ik ga met atleet Wilfred Verhagen begin september naar Oostenrijk om te trainen op 1700 meter.

Als ik op dit moment kijk naar mijn niveau schat ik dat er een 2.32 of 2.33 in moet zitten op de marathon.
Door mij de komende maanden volledig te focussen op de marathon hoop ik nog een klein stapjes te zetten richting de 2.30. Dit zou werkelijk mijn ultieme droom zijn!
Dromen mag altijd en het is niet onmogelijk al schat ik de kans op dit moment nog op 5% maar die neem ik voor lief!

Heb de afgelopen week de Bank tot Bank loop nog gelopen als voorbereiding waar ik sta maar met een temperatuur van 25 graden (kan slecht tegen warmte) liep het voor geen meter en moest ik zelfs even wandelen omdat mijn eten naar boven kwam. Je kunt helaas altijd wel een keer een mindere wedstrijddag hebben. Gelukkig ben ik die wedstrijd al vergeten en zie ik het zonnig in om dat tempo voor 42,2km vol te houden. Op zondag 14 oktober ga ik mijn werkelijke vorm laten zien maar nu lekker trainen, veel trainen!

Baan periode....

Na wat mindere weg wedstrijden was de planning dat ik de baan op ging.

Een 3 km in Utrecht, een 5km in Amersfoort en tot slot het NK 10000 in Emmeloord.
De inzet was 3 persoonlijke records! De 3 km in Utrecht ging redelijk goed en ging op het zelfde schema weg als het Nk3000 meter in Apeldoorn. Dit ging al iets beter en ging pas in de laatste 1,5 ronde kappot wat resulteerde in een nieuw PR 9.17. Dit is een verbetering van 6 seconden.

De tweede wedstrijd was een 5 km in Amersfoort. Mijn doel was mijn PR 5km tijd te verpulveren. Dit lukte door een persoonlijke haas de eerste 2 km en een mooi groepje. Een verbetering van maar liefst 22 seconden en een mooie tijd van 15.55. Dit was voor het eerst onder de 16 minuten!

Tot slot kwam het Nk 10000 meter. Dit ging voor mijn gevoel werkelijk voor geen meter. Na twee goede wedstrijden was de hoop om ook hier een nieuw pr neer te zetten. Ik kwam totaal niet in mijn ritme en kreeg van de spikes na 7 km behoorlijk last in de achillespezen! Het was leuk voor mij dat ik niet alleen gedubbeld werd door de grote jongens, maar dat ik zelf ook atleten dubbelden waaronder mijn grote vriend Rik Wolswinkel. Hier koop je alleen niets voor. Een tijd van 33.27 kwam er uit rollen. Iets waar ik totaal niet tevreden mee ben. Wel werd ik 9de op het Nk wat voor mij best een leuke stijgende lijn is.
Als eerst het NK 3000 13de ,Nk halve marathon 10de ,en afgelopen week het Nk 10000 9de..Ik ben benieuwd wat het in het na jaar word op mijn wedstrijd van het jaar. Dit is het Nk marathon in Eindhoven! Maar eerst nog heel even nog een paar baanwedstijdjes!

Hilversum City Run

Twee en drie jaar geleden had ik ook al deelgenomen aan deze wedstrijd.

Dit bij de recreantenloop met goede uitslagen ( 1^e en 2^e)
Nu mocht ik voor het eerst meedoen met de grote mannen en was zelfs V.I.P! (met dank aan mijn Trainer Henk Mentink die tevens ook race director was)
Wat een geweld stond er aan de start! Kenianen, Marokanen enz. een zeer sterk deelnemersveld dus.
Ik had in hilversum nog nooit een goede tijd gelopen. Met dit in het achterhoofd was het de bedoeling om gewoon te kijken waar het schip zou stranden.

Het startschot ging en ik knalde er werkelijk vol in samen met Remco Grasman! De eerste kilometer was dan ook mijn snelste in wedstrijdverband ooit, 2,57!
De volgende ging in 3.08 en kwam op dezelfde tijd neer als op het nk3000 meter, echter moest ik er vandaag nog 8!

Ik moest lossen en de volgende kilometer ging in 3.37....mijn langzaamste die dag.
Wilfred Verhagen liep mij nog voorbij en ik kwam bij twee Keniaanse dames te lopen.

 Na kilometer 4 was ik eigenlijk weer aan het herstellen en had ik in mijn hoofd om de laatste 3 kilometer weer vol door te gaan.
In de verte zag ik Wilfred steeds verder uitlopen en kwam tot de conclusie dat ik dusdanig zo hersteld was dat ik zat te freeweelen in de rug van de keniaanse dames.

Bij kilometer 6 zag ik dat het weer een kilometer van 3.30 was en dus genoeg geweest.

Ik versnelde en liep in de volgende twee kilometers het gat bijna dicht met Wilfred en liep ook in op Remco Grasman.

Uiteindelijk liep ik net binnen de 34 minuten op een zeer heuvelachtig parcours wat mij niet ligt.Tja, momenteel in deze vorm niet echt een goede tijd, maar balen, nee niet echt.Het was leerzaam om eens zo vreselijk hard te starten! En de eerste kilometer voelde nog lekker aan ook J Maar dit dan ook voor 1 kilometer...
Ik had beter mijn eigen tempo kunnen lopen, dan was ik zeker een halve minuut sneller geweest.Maar ach er komen nog genoeg loopjes. Ik hoop dan ook met koninginnendag in Elburg te gaan stunten en ik geloof erin.
Een ding weet ik zeker, het gaat een stuk harder dan in Hilversum. Had vandaag een beetje een off-day. Buiten dat heb ik wel genoten van het publiek en de lopers. Ook was het leuk om in de V.I.P tent nog even met een vrolijke keniaanse snuiter te dollen.
Als ik naar Kenia zou gaan om te trainen, gaat hij voor mij een bordje Ugali maken! Daar valt dus over na te denken!

Utrecht Chaos!

Tweede paasdag een historische dag op gebied van de marathon! Ik zou hier een 10km lopen met de gedachte van strijden en knokken voor wat ik waard ben.
Een tijd van 32 minutenop de 10 km? Nee, dat was niet het doel. Mijn doel was zo lang mogelijk voorin strijden en kijken waar het eindigt oftewel mee gaan!
Dingen waar ik allemaal aan zat te denken in het startvak:
- Laat maar zien dat je er aan komt Koen!
- Ze kijken je aan en weten wie je bent.
- Je hoort je naam vallen!
- Kicken ik doe mee en ik ga mee!
Toen het start schot klonk nam ik brutaal de eerste 300 meter de leiding, om vervolgens me weer te voegen in de groep.
De eerste km ging in 3.06, erg hard maar kon nog wel even mee. Na 1000 meter liepen we bijna verkeerd en waren we nog maar met 6 man over met waaronder grote namen zoals Oskar de Kuijer, Bernard te Boekhorst en de latere winnaar Orphan van Faassen.
Eerste scheld woordje hoorde je al in de groep vallen en Orphan liep aan de andere kant van de weg om vervolgens weer aan te sluiten. De motoren en de fietser voor ons stonden zelfs ook stil “waar moeten we heen” ?? Duidelijk was wel dat de genoemde namen net iets sterker waren dan mij en de andere twee lopers. Achter ons was een groot gat aan het ontstaan van ongeveer 20 seconden op andere lopers. Tot op een moment iemand schreeuwde “hier heen”!
Ik draaide meteen om en zag de groep achter ons in eens omdraaide de andere weg helft op! Shit lopen we verkeerd? Zelfs de camera man en voor fietser wisten niet dat we fout liepen! Vol gas dan maar de achtervolging in want de voorsprong van 20 seconden was nu een achterstand!
Ik had nog ietsjes over en door de boosheid liep ik werkelijk als een gek iedereen in te halen! Rust in het lopen was er niet meer! Veertig man moesten nu ingehaald worden! Twee kilometer later had ik de meeste al weer ingehaald maar er waren 2 lopers die ver achter mij liepen bij het begin die kon ik niet meer inhalen! Ondertussen waren de eerst genoemde mij gepasseerd en zag ik dat het hun wel lukte! Het werd gewoon een te oneerlijke strijd en hierdoor liet ik het lopen. Zelfs bij de finish was ik nog boos! Als de afstand wel 1 kilometer langer was dan had ik nog onder de 34 minuten gelopen terwijl ik het echt liet lopen en 4 slagen onder mijn 10 km tempo liep. Balen dus! Want wat heb je aan een tijd die er niet toe doet! Ik liep bij de top 10 maar bij het inschrijven is er ook wat fout gegaan dus kom niet eens in de uitslagen voor! Ach zelfs de top 10 geeft een vertekend beeld want achter de top 3 zou het veld er echt anders uitgezien hebben na 10 km.Alle mannen die ik sprak die een beetje voorin liepen waren boos en teleurgesteld! Geld klopperij is het want ook voor dit recreatieve loopje waar gewoon goede namen aan de start staan mag je 20 euro betalen! Er zijn genoeg recreatieve loopjes die dromen over zo’n top veld! Er zijn een hoop dingen mis gegaan die dag en niet voor mij alleen! 4000 man is er de dupe van! Balend ga je naar huis net als 1000ende anderen lopers. Hopelijk is dit een les voor de organisatie. Deze grove fout is op het NOS journaal gekomen en op RTV Utrecht. Veel mensen hebben mij herkend en lieten dit weten. Erg leuk maar een mooie tijd koop je er helaas niet voor.

NK VENLO

Na eigenlijk een super periode gehad te hebben kon het vandaag ook niet mis gaan.
Mijn doel tijdens dit NK Marathon was een tijd lopen onder de 1.12.
De weersverwachtingen werden in de loop van de week steeds omhoog bij gesteld en toen we moesten beginnen gaf de temperatuur meter al 20 graden aan.
Dit is voor mij een groot probleem want ik loop eigenlijk nooit goed in de warmte.
Toch besloot ik weg te gaan op een tijd van 1.10 hoog.
Door de hitte wilde ik absoluut geen kilometer harder dan 3.20 lopen. Alles liep volgens plan en zat na 2 kilometer in de groep met de eerste Afrikaanse dames. Het liep best lekker en ontspannen alleen de warmte pff!
Na een doorkomst van 16.50 op de 5km moest ik op 8 km lossen bij de Afrikaanse nummer 1 nadat we met zijn 3en waren overgebleven. Heb toen mijn eigen tempo opgepakt en heb rustig ritme gehouden. Met de zon tussen de huizen en de mensen massa voelde het aan als 30 graden. Tussen km 9 en 14 heb ik haast niet harder dan 3.35 per km gelopen. Al haalde ik toen zelfs nog mensen in want er stapte er veel uit! Bij mij kwam het zelfs ook in mijn hoofd op maar ik wilde per se hem uitlopen voor mijzelf en voor een clubrecord.
Bij km 14 kwam Bart Wassenberg van Hellas bij mij lopen en ik haakte aan. 5 kilometer kon ik hem volgen en we haalde er nog een paar in of zagen wat lopers wat gekookt in het gras zitten. Vooraf was het al warm en omdat Bart bij het begin de Keniaanse al los liet heb ik er voor gekozen om mee te gaan met de dames ook al had ik vooraf in de planning om met hem mee te lopen. Bart had tenslotte al 1.11 gelopen in de CPC 2 weken geleden en dat was ook mijn doelstelling. Alleen ik was werkelijk compleet gekookt. Na 15 km doorgekomen te zijn in een PR van 51.35 was het hard door bikkelen om onder de 1.13 te blijven.
Alles leek te lukken maar ik was vergeten dat we vooraf al aan het discussiëren waren, waarom tussen het bordje 100 meter en 75 meter het verschil wel ongeveer 50 meter was als je dat vergeleek met 50 en 25. Ik rekende me dus rijk met 1k m te gaan en finishte in 1.13.03 als resultaat.
Vooraf had ik gehoopt op een top 15 plek (NK senioren) maar omdat er veel waren uitgestapt door de warmte of zich compleet opbliezen werd het toch een 10e plaats.
Toch is dit een PR omdat het al langer dan een jaar geleden is dat ik een halve marathon gelopen heb. Tevens heb ik het club record met een paar seconden verbeterd!
Tevreden??? Tja eigenlijk kan ik er niks mee gezien de progressie van de laatste tijd maar een nieuw PR blijft een nieuw PR! Onder goede omstandigheden zal het dan ook geen probleem zijn om de volgende halve marathon sneller te lopen!
Maar nu eerste een snelle 5 km!

Super vorm!

Vorige week kreeg ik een mailtje of ik de volgende dag mee wilde aan een bergcross in Amersfoort.
Ik had dezelfde dag al een duurloop gedaan van 28 km maar besloot toch in overleg met de trainer om er heen te gaan.
Ik liep daar keurig achter de 4 genodigde atleten de hele boel uit elkaar en werd zonder diep te gaan makkelijk 5e ondanks de vermoeide benen van de dag ervoor.
Maandag had ik een herstel loopje en dinsdag had ik grote moeite om mijn training op tempo te doen!
Vanaf dinsdag had ik ook nog t/m donderdag nachtdienst waar ik niet zo goed tegen kan.
Het trainen ging moeilijk maar toch volgens schema.
Al was ik zaterdag vermoeid ben ik toch naar de halve marathon gegaan van Harderwijk om inspiratie op te doen voor de 10 km van zondag. Genieten was het! Fietsend reed ik mee met super talent Joeri Wolf die ik ken via andere loopwedstrijden.
Jammer genoeg werd hij tweede maar wat had hij het goed gedaan. Dezelfde avond vroeg naar bed om goed uit te rusten.
Zondag stond ik aan de start aan de Loko loop! Bij de Loko loop is mijn loop carrière begonnen. Tegen niemand behalve loopmaatje Geert heb ik gezegd dat ik mijn parcours record terug zou willen pakken (33.33 Remco Grasman).
De afspraak was ook dat hij met mij mee zou fietsen. Bij de start stond ook onze kersverse looptrainer van Running2000 Richard. De houding daar moest de focus bij liggen! Na een zeer snel maar niet te snel begin (3.10 de eerste 2 kilometers) heb ik mijn ritme gepakt. Steeds wees Geert op mijn schouders en armzaai in opdracht van de trainer. Na 5 kilometer lekker hard gelopen te hebben schrok ik van de doorkomst (16.08 wat een pr is).
In al die jaren is het bekend dat dit niet het snelste parcours is. Ik kon het daarom ook haast niet geloven! Ik trok vervolgens gewoon vol door en kon mij net als een paar jaar terug helemaal afsluiten van de rest van de wereld! Ik vloog en reageerde niet meer op wat Geert tegen mij zei!
Tussen km 8 en 9 had ik een kleine inzinking van een kilometer in 3.29. Werken werken en nog eens werken werd het en na een laatste kilometer weer in 3.16 gelopen te hebben finishte ik in 32.48!!!!!!!
Een dik vet nieuw PR! Ik was wel zo diep gegaan dat ik de inhoud van mijn maag eruit moest gooien. Dit is mij nog nooit overkomen en was echt niet prettig!
Hoe komt het zo dat ik na 1 jaar stilstand weer flinke sprongen aan het maken ben?
Dit komt door het feit dat ik al 1,5 jaar geen last heb van blessures maar dit is niet de hoofd reden!
Ik ben totaal anders gaan trainen! Geen 10 tallen kilometers meer met vrienden mee hobbelen omdat ik vele kilometers in de benen moet hebben voor een marathon, nee alles is op mijzelf gericht!
Ik heb mezelf echt een spiegel voor gehouden en ben er weer vol voor gegaan!
Geen marathon lopen in het voorjaar en geen 120 kilometer in de week maken maar terug naar de basis! Na vele gesprekken met mijn trainer Henk Mentink zijn we aan de slag gegaan met mijn loophouding en heb ik een nieuw schema! Henk heeft er heel veel tijd in gestopt zodat ik geprogrammeerd elke dag volgens dat schema kan werken!
Waar ik eerst 2,5 jaar geleden kapot ging op harder trainen kan ik het nu een stuk beter aan!
Duurloopjes van 5 min per km zitten er niet meer bij! Het uitgangspunt is 14 per uur en niet zachter (= 4.20 per km)! Het schema zit zeer precies in elkaar en ik kom tussen de 80 en 100 kilometer uit per week. Ik voel me sterker, ik loop gemakkelijker en omdat alles zo precies op papier staat
kan ik het mentaal als ik het wat moeilijker heb toch beter uitvoeren. Wedstrijden worden in overleg gelopen en interval trainingen die mij makkelijker af gaan loop ik niet meer veel te hard maar op schema zodat 2 dagen later mijn tempo training ook te doen is!
Al met al trainen met verstand en met een doel! Als ik kijk hoe alles nu verloopt en wat de trainer verteld dan zit er nog veel meer in en mijn trainer heeft er net als ik vertrouwen in!
Op naar het volgende PR!

NK indoor 3000 meter

Door een geluk te hebben met de inschrijvingen (ik stond reserve), kreeg ik vorige week een mail dat ik rechtstreeks mocht deelnemen aan de finale NK 3000 meter.
Ik ben meer een lange afstand loper maar ik werk hard om snellere tijden te lopen op de kortere afstanden. Daarom paste een 3000 meter goed in mijn schema en meteen een NK lopen is natuurlijk heel bijzonder!
Ik kwam aan bij het erg mooie Omni stadion. Diep onder de indruk van de kleurrijke kleuren van het stadion haalde ik mijn startnummer op en kon mij daarna melden.
Ik ben zelden zo zenuwachtig geweest! Vele grote namen uit de Nederlandse atletiek liepen er rond, als ex sporter of als deelnemer.
Tijdens het rondlopen kreeg ik door de blikken het gevoel van ”van wie ben jij nou weer?”. Met groot ontzag liep ik daar rond. Na de trainer, vrienden, bekende en familie gedag te hebben gezegd kon ik mij om 14.30 melden in de call room na een lekkere warming up.
Zittend op de stoel zat ik daar met 14 atleten. Er werd zelfs wat gepraat dat sommige niet te hard wilden starten. Na kleding controle mochten we het stadion binnen lopen.
Ik kan je vertellen dat dit zeer indrukwekkend is. Ik weet nu hoe het moet voelen als een Lionel Messi die de grasmat van Camp Nou betreed.
Door een gelukje met de inschrijvingen(ik stond reserve)kreeg ik vorige week een mail dat ik mocht deelnemen aan de rechtstreekse finale van het nk 3000 meter.
Ik ben meer een lange afstand loper, maar omdat ik hard aan het werken ben aan snellere tijden op de kortere afstanden zou dit perfect kunnen en dan meteen een NK!
Ik kwam aan bij het erg mooie Omni stadion.
Na diep onder de indruk van het kleurrijke stadion te zijn, haalde ik mijn startnummers op en kon mij daarna melden.
Ik ben zelden zo zenuwachtig geweest! Vele grote namen uit de Nederlandse atletiek liepen er rond als ex sporter of als deelnemer.
In de gangen had ik zelfs het gevoel van blikken van wie ben jij nou weer?Met groot ontzag liep ik daar rond.Na de trainer vrienden bekende en familie gedag te hebben gezecht,kon ik mij op 14.30 melden in de call room na dat ik een lekkere warming up had gedaan.
Zittend op de stoel zaten daar 14 atleten.Er werd zelfs wat gepraat dat sommige niet te hard wilden starten. Na kleding controle mochten we het stadion binnen lopen.
Ik kan je vertellen dat dit zeer indrukwekkend is, er zaten zoveel mensen op de tribune. Ik weet nu hoe het moet voelen als een Lionel Messi de grasmat van Camp Nou betreed, KIPPENVEL!
Na wat losgelopen te hebben en te zwaaien naar bekende mocht ik starten. Ik stond bewust achter aan want wilde de grote namen niet voor de voeten lopen. Er stonden tenslotte Nederlandse kampioenen en zelfs EK deelnemers aan de start.
Het start schot klonk en we snelde weg. Hoe hard het ging weet ik niet maar ik vond het zelfs na een paar 100 meter langzaam gaan. Nadat heel even de jongen voor mij een gaatje liet wilde ik er nog overheen knallen. Ik maakte een beetje aanstalten maar hij liep het metertje meteen dicht. De eerste kilometer ging net iets harder dan 20 per uur en wat kon ik nog goed volgen! Alleen toen begonnen ze werkelijk beestachtig te versnellen vooraan. Een man of 6 moest er meteen af met mij er bij.
Na 1600 meter kreeg ik het ook wat moeilijker en moest terug zakken, zo’n ongeveer 10 meter met mijn groep en liep hierdoor dus laatste.
Ik kwam door in ongeveer 6.03 bij het 2 km punt maar toen kreeg ik het erg moeilijk en werd ik behoorlijk nerveus. Ik kon elk moment voorbij gelopen worden door de nummer 1 die dan op mij een ronde voor liep. Ik keek steeds om,en op mijn klokje en was de focus helemaal kwijt. Mijn loopstijl werd steeds meer werken en was met veel dingen bezig maar niet met mijn eigen race. De eerste lopers liet ik dan ook aan de binnenkant voorbij gaan uit respect.
Ik had op een gegeven moment niet eens meer door hoeveel rondes ik nog moest lopen. Na de bel van de laatste ronde heb ik nog even aan kunnen zetten en zo kwam ik in 9.23 over de finish als laatste! Ik baalde want het liep niet zo lekker op het einde.
Vooraf gaand heb ik veel rekening gehouden met mijn voeding en dat heeft goed uitgepakt!
Mentaal was ik alleen niet zo sterk als tijdens de laatste weken. Nadat ik mij omgekleed had en richting de uitgang liep stonden daar nog een groep kinderen die heel graag een handtekening wilde hebben van mij? Ik was erg verbaasd maar voelde mij hierdoor toch een beetje een winnaar en even een groot sportman.
Heb mijn een PR met 16 seconden verbetert. Voor mij te weinig maar wat ik ook eerder schreef ik ben altijd kritisch op mezelf, het moet tenslotte altijd harder!
Na een dag als vandaag ben ik dankbaar dat ik heb mogen deelnemen aan een groot evenement als dit. Dus bij deze bedank ik de Atletiekunie en de Nederlandse top atleten voor deze mooie dag!
Na afloop waren een hoop mensen trots op mij die de ambiance van dit evenement in het publiek gevoelt hebben. Dat gaf mij reden tot na denken. Voor mij was dit misschien wel de olympische gedacht! Mee doen is belangrijker dan winnen!
Ik hoop dan ook dat ik dit jaar wat sneller kan worden en dat ik volgend jaar misschien wel hier onder de 9 minuten kan lopen! Nu eerst weer een paar 10 kilometers en het NK halve marathon!

Met een lange neus!

Laatst kreeg ik een reactie op mijn blog nadat ik was uitgestapt in Apeldoorn vanwege maagproblemen. ''Er is altijd wel wat en ik was geen Nederlandse topper (joh?) enz.
Met daar onder geschreven anoniem! Ik vond het niet leuk dat hij of zij dat zo formuleerde en op sommige punten was het kwetsend en sloeg het nergens op. Dit heeft mij er toen tot besluiten het niet te publiceren. Dit jaar al een PR en een zeer goede cross gelopen dacht ik zo en dan zo reageren en ANONIEM! Ik heb mijn leven lang al best een gevoelige maag gehad en moet met voeding erg oppassen. Dit heeft mij vorig jaar ook 2 keer toe tot uitstappen gedwongen.
Dit gebeurde helaas bij de Mini Marathon in Apeldoorn waar ik tot km 8 erg goed liep wederom!
Tja het lopen is voor mij iets bijzonders. Bijzonder genoeg om een blog bij te houden die door veel mensen gelezen wordt. Het is mijn passie en ik doe het met veel plezier en hoop er nog veel geluk uit te halen. Daarnaast loop ik puur voor mezelf!
Elke training probeer ik harder te lopen met het doel om beter te worden wat mij nog steeds lukt terwijl ik al 4 jaar loop en hoe vaak loop je als hardloper de perfecte race?? Die loop je maar een paar keer in je leven! Daarom vind ik dat je ook altijd naar jezelf moet kijken en wat er om heen allemaal beter kan. De kritiek op mezelf is al groot genoeg omdat ik niet genoegen neem met wat ik nu loop! Het moet beter en het moet altijd harder! De beste wil ik zijn, vroeger met spelletjes wilde ik altijd al winnen!
Ik weet ook wel dat ik met hardlopen nooit de beste zal worden, maar wil in ieder geval heel mijn ziel en zaligheid geven voor de sport om er zoveel mogelijk uit te halen wat betreft mijn PR tijden. Het is een gevoel, een fijn gevoel om alleen hard te lopen of met een groepje.
Met mensen lopen die er ook plezier in hebben ook al presteren die beter of minder dan mij!
Probeer altijd die mensen in hun waarde te laten! Helaas is het jammer dat sommige mensen altijd lopen te klagen en niet omdat er iets niet goed gaat in een wedstrijd maar op het hardlopen van anderen lopers.
Afgelopen weekend heb ik dan eindelijk mijn PR op de 10 km in Schoorl verbeterd (33.24)!
Was dit de perfecte race, nee!
Voor mezelf weet ik dat ik hier en daar een seconde of wat heb laten liggen maar deze race geeft mij wel voldoening en vreugd! Ik maak weer een stap vooruit en voor Anoniem...een dikke lange neus!

Elke seconde telt..

Na eindelijk de marathon niet meer in mijn benen te hebben ben ik dit jaar gestart met een nieuw schema aangezien ik hoog wil eindigen tijdens het NK halve marathon in Venlo eind maart (doel onder de 1.12).
Na 3 weken flink aan het trainen te zijn met mijn nieuwe trainingschema waar een hoog tempo hardheid en snelheid centraal staan, heb ik besloten om een serieuze poging te wagen om mijn niet zo scherpe 10 km tijd sneller te lopen.
Als je namelijk een marathon in 2.35 kan lopen zou je ongeveer 32 hoog 33 laag moeten kunnen lopen tijdens een 10 kilometer wedstrijd.
Heb hierdoor gekozen om zaterdag de bosloop in Heerde te lopen.
De eerste 5 kilometer was er wind tegen en heb ik werkelijk heel relax (te zachtjes) gelopen in een groep met Hans Lindeboom, Arne Mulder (BB Lopers) en Rob Detert (2.28 op NK marathon in Amsterdam).
De doorkomst was 17.10 op de 5km met wel licht wind tegen en 30 hoogte!
Daarna was het draaien en keren op stukken maar wel licht naar beneden! Na 7,5 kilometer heb ik besloten om alles er uit te gooien in de groep met mannen die allemaal minimaal 33 laag op de 10km lopen. Ik liep ze 1 voor 1 los en een kilometer van 3.09 volgde.
Daarna was eigenlijk een nieuw PR en een 2de plek mogelijk door in de laatste kilometer even wat harder te werken.
Alleen toen moesten we 5 kilometer lopers inhalen op een zeer smal stukje en knalde ik vol tegen een mevrouw op.
Ik stond letterlijk stil en zei nog sorry en liep daarna meteen weer door.
Bij de ingang van de atletiekbaan moest ik weer vol inhouden om een botsing te verkomen.
Ik was er zo van in shock dat een loper mij nog kon inhalen en ik niet eens meer kon sprinten en werd hierdoor 3e. Toch liep ik 33,52 met een gevoel dat ik onder de 33.40 had kunnen lopen. Het was duidelijk erg goed op een niet al te snel parcours.

Met dank aan het strak volgen van mijn nieuwe trainingschema moet de volgende 10 km gewoon weer harder gaan!
Dit wil ik gaan doen tijdens de Internationale wedstrijd in Schoorl, waar ik zeker niet voorin ga eindigen maar wel door de vele lopers een snelle tijd kan lopen!
Tevens als mijn tijden goed genoeg zijn voor de kwalificatie van het NK indoor 3000 meter in het Omni stadion in Apeldoorn eind februari en het NK 10000 baan in Emmeloord in mei ga ik zeker mee doen. Ik wil 32 minuten gaan lopen op de 10 km!

Op weg naar progressie!

Na een redelijke goede wedstrijd in Dronten (waar ik alleen tegen de wind in liep in een tijd van, 34.07 op de 10 km) en op oudejaarsdag voor mijn doen een goede Sylvester cross, heb ik samen met mijn trainer een nieuw trainingschema in elkaar gezet!
Ik gaf mijn wedstrijden op en hij vulde daar omheen de trainingsdagen in.
Dit wordt harder dan ooit voor mij trainen! Ik geloof dat dit wel de weg is die ik op moet, anders gaat mijn weg omhoog wel heel langzaam! Na de eerste 10 dagen van het schema stond ik dan ook best vermoeid aan de start van de Florijnloop.
De Florijnloop:
Na de start ging ik direct met de kopgroep mee en opende de eerste 2 kilometer in 6.45 met een harde wind tegen! Meteen had ik met Milco Driesen en met de Belg Kris Moernhout de leiding. Toen we een beetje van de wind af waren trok de Belg Kris volledig de gaskraan open! Hij leek wel te sprinten en liepen hierdoor een stukje onder de 3 min per km, dit ging mij echt te hard. Ik had een gat van 20 seconden met een grote groep van 6 lopers en heb mij toen heel voorzichtig terug laten zakken en een km van 4 minuten volgde.
Er stond nog een stuk van een paar kilometer vol wind tegen op het programma dus het leek mij niet verstandig om dit alleen te doen. Ik kwam het 5 km punt door in 17.30 met de wind het grootste gedeelte tegen. De groep met Aart Stigter, Bart Wassberg, Marc Boes en Michel Riemersma was eigenlijk net iets te groot.
Niemand wilde meer kopwerk doen na een kilometer of 7 dus besloot ik een kleine kilometer maar even over te nemen want het tempo zakte naar bijna 4 minuten per km.
Het was een tactische race. Nadat ik even op kop had gelopen nam Marc Boes (33 laag op een 10km) over. Ik wilde mijn krachten sparen en probeerde zo ontspannend mogelijk te lopen in de groep. Een dikke kilometer later keerde we rechtsaf en kregen we de wind even vol mee. Marc boes zakte naar achter en moest er samen met Michel meteen af toen de veteraan Aart het gas helemaal open trok. Een kilometer van 3.15 volgde en een doorkomst van 34.30 in zo’n rare race (hollen en stilstaan) op de 10 kilometer was dit oké. Inmiddels was Bart weggelopen uit de groep en liep ik alleen met Aart tot kilometer 15.
Hij versnelde toen en ik kon net niet mee. Mijn tijd was uiteindelijk een nette 55.35 onder flinke wind omstandigheden.
Dit is 1.45 sneller dan vorig jaar! Als ik mij in het begin had ingehouden de eerste 2 kilometer had het wellicht nog beter gekund. De weersomstandigheden waren niet super en had ook een zware trainingsweek achter de rug! Indien alles de volgende keer mee zit loop ik misschien onder de 55 minuten!
Ik ben tevreden als je kijkt wat het verschil was tussen mij en Bram Wassenberg (02.32) op de marathon dan heb ik misschien toch weer een stapje vooruit gemaakt!
De volgende dag heb ik volgens schema uitgelopen en kwam tot de conclusie dat ik toch niet zulke volle benen had. Klaar om door te gaan met het trainingschema wat mij naar succes en snellere tijden moet brengen!