NK indoor 3000 meter

Door een geluk te hebben met de inschrijvingen (ik stond reserve), kreeg ik vorige week een mail dat ik rechtstreeks mocht deelnemen aan de finale NK 3000 meter.
Ik ben meer een lange afstand loper maar ik werk hard om snellere tijden te lopen op de kortere afstanden. Daarom paste een 3000 meter goed in mijn schema en meteen een NK lopen is natuurlijk heel bijzonder!
Ik kwam aan bij het erg mooie Omni stadion. Diep onder de indruk van de kleurrijke kleuren van het stadion haalde ik mijn startnummer op en kon mij daarna melden.
Ik ben zelden zo zenuwachtig geweest! Vele grote namen uit de Nederlandse atletiek liepen er rond, als ex sporter of als deelnemer.
Tijdens het rondlopen kreeg ik door de blikken het gevoel van ”van wie ben jij nou weer?”. Met groot ontzag liep ik daar rond. Na de trainer, vrienden, bekende en familie gedag te hebben gezegd kon ik mij om 14.30 melden in de call room na een lekkere warming up.
Zittend op de stoel zat ik daar met 14 atleten. Er werd zelfs wat gepraat dat sommige niet te hard wilden starten. Na kleding controle mochten we het stadion binnen lopen.
Ik kan je vertellen dat dit zeer indrukwekkend is. Ik weet nu hoe het moet voelen als een Lionel Messi die de grasmat van Camp Nou betreed.
Door een gelukje met de inschrijvingen(ik stond reserve)kreeg ik vorige week een mail dat ik mocht deelnemen aan de rechtstreekse finale van het nk 3000 meter.
Ik ben meer een lange afstand loper, maar omdat ik hard aan het werken ben aan snellere tijden op de kortere afstanden zou dit perfect kunnen en dan meteen een NK!
Ik kwam aan bij het erg mooie Omni stadion.
Na diep onder de indruk van het kleurrijke stadion te zijn, haalde ik mijn startnummers op en kon mij daarna melden.
Ik ben zelden zo zenuwachtig geweest! Vele grote namen uit de Nederlandse atletiek liepen er rond als ex sporter of als deelnemer.
In de gangen had ik zelfs het gevoel van blikken van wie ben jij nou weer?Met groot ontzag liep ik daar rond.Na de trainer vrienden bekende en familie gedag te hebben gezecht,kon ik mij op 14.30 melden in de call room na dat ik een lekkere warming up had gedaan.
Zittend op de stoel zaten daar 14 atleten.Er werd zelfs wat gepraat dat sommige niet te hard wilden starten. Na kleding controle mochten we het stadion binnen lopen.
Ik kan je vertellen dat dit zeer indrukwekkend is, er zaten zoveel mensen op de tribune. Ik weet nu hoe het moet voelen als een Lionel Messi de grasmat van Camp Nou betreed, KIPPENVEL!
Na wat losgelopen te hebben en te zwaaien naar bekende mocht ik starten. Ik stond bewust achter aan want wilde de grote namen niet voor de voeten lopen. Er stonden tenslotte Nederlandse kampioenen en zelfs EK deelnemers aan de start.
Het start schot klonk en we snelde weg. Hoe hard het ging weet ik niet maar ik vond het zelfs na een paar 100 meter langzaam gaan. Nadat heel even de jongen voor mij een gaatje liet wilde ik er nog overheen knallen. Ik maakte een beetje aanstalten maar hij liep het metertje meteen dicht. De eerste kilometer ging net iets harder dan 20 per uur en wat kon ik nog goed volgen! Alleen toen begonnen ze werkelijk beestachtig te versnellen vooraan. Een man of 6 moest er meteen af met mij er bij.
Na 1600 meter kreeg ik het ook wat moeilijker en moest terug zakken, zo’n ongeveer 10 meter met mijn groep en liep hierdoor dus laatste.
Ik kwam door in ongeveer 6.03 bij het 2 km punt maar toen kreeg ik het erg moeilijk en werd ik behoorlijk nerveus. Ik kon elk moment voorbij gelopen worden door de nummer 1 die dan op mij een ronde voor liep. Ik keek steeds om,en op mijn klokje en was de focus helemaal kwijt. Mijn loopstijl werd steeds meer werken en was met veel dingen bezig maar niet met mijn eigen race. De eerste lopers liet ik dan ook aan de binnenkant voorbij gaan uit respect.
Ik had op een gegeven moment niet eens meer door hoeveel rondes ik nog moest lopen. Na de bel van de laatste ronde heb ik nog even aan kunnen zetten en zo kwam ik in 9.23 over de finish als laatste! Ik baalde want het liep niet zo lekker op het einde.
Vooraf gaand heb ik veel rekening gehouden met mijn voeding en dat heeft goed uitgepakt!
Mentaal was ik alleen niet zo sterk als tijdens de laatste weken. Nadat ik mij omgekleed had en richting de uitgang liep stonden daar nog een groep kinderen die heel graag een handtekening wilde hebben van mij? Ik was erg verbaasd maar voelde mij hierdoor toch een beetje een winnaar en even een groot sportman.
Heb mijn een PR met 16 seconden verbetert. Voor mij te weinig maar wat ik ook eerder schreef ik ben altijd kritisch op mezelf, het moet tenslotte altijd harder!
Na een dag als vandaag ben ik dankbaar dat ik heb mogen deelnemen aan een groot evenement als dit. Dus bij deze bedank ik de Atletiekunie en de Nederlandse top atleten voor deze mooie dag!
Na afloop waren een hoop mensen trots op mij die de ambiance van dit evenement in het publiek gevoelt hebben. Dat gaf mij reden tot na denken. Voor mij was dit misschien wel de olympische gedacht! Mee doen is belangrijker dan winnen!
Ik hoop dan ook dat ik dit jaar wat sneller kan worden en dat ik volgend jaar misschien wel hier onder de 9 minuten kan lopen! Nu eerst weer een paar 10 kilometers en het NK halve marathon!